Dry January werd 'drie' januari (maar da's OK)

Miniblog van Jules Heijneman

Ben jij iemand die het bijltje er makkelijk bij neergooit?🪓 

Natuurlijk niet…  

Ik ook niet!! 

En dat geldt natuurlijk al helemaal als je in de business zit van: 
 
👉 Streven naar 0 ongevallen 
👉 Werken naar aan een ‘open cultuur’ 
👉 Bouwen aan een ‘first time right’ cultuur 

Toch ligt deze veelvoorkomende guus weer eens op de loer… 

Als-dát-al-niet-lukt-heeft-het-toch-geen-zin 

Ik geef je een voorbeeld 👇 

Mijn ‘Dry January’ eindige al op ‘drie’ januari… Dat is maar liefst 7 dagen eerder dan Quitters Day: de 2de vrijdag van januari. De dag waarop de meeste goede voornemens het raam uit gekieperd worden👋

Het ergste is dat mijn goede voornemen ook nog eens sneuvelde tijdens de nieuwjaars-STRAATborrel van 1 uurtje. Éven niet drinken had echt geen enkele moeite hoeven kosten tussen al die lieve pensionado’s. 

Ik hád kunnen denken: als 1 uurtje niet-drinken al niet lukt, laat dan ook maar HELEMAAL zitten, heeft toch geen zin 🫠 

Dat is een heel natuurlijke reflex, die we allemaal weleens hebben. 

Maar... daarmee zetten we de deur wagenwijd WAGENWIJD open om maar weer door te gaan zoals we daarvoor ook deden. De makkelijkste weg, heerlijk... Je kan weer lekker ontspannen.

Tenzij... 

...je weet dat dit fenomeen aangeleerde hulpeloosheid heet 🧠

Hier zie je hoe snel en makkelijk het ontstaat.

Wedden dat je dit gedrag ook herkent in je eigen organisatie? Het is iets wat je in veel organisaties ziet… als je het kent. Als je dit eenmaal weet, is de kans groot dat je er minder last van hebt. Want ‘hulpeloos’? Dat klinkt wel heel zielig zeg… Dat wil je niet zijn! 

Dan zit er maar 1 ding op: aardig zijn voor jezelf. Accepteren dat het een keertje fout ging. En dat zoiets onderdeel is van het proces. Bijltje oprapen dus en gewoon vasthouden aan dat goede voornemen… 🚀