Verhalen geven zelfs het kerstpakket culturele betekenis

Miniblog van Jules Heijneman

Wat moet ik HIER nu weer mee?! 🙄

Dat is het eerste wat ik dacht als ik vroeger – toen ik nog in loondienst was - met collega’s het kerstpakket van dat jaar opende. En er ontzettend om moest lachen!!

• Potjes die je 5 jaar later nog onaangebroken in een kastje vindt
• Onhandig kleine kaasplankjes die je het liefst zo in de kliko gooit
• En de bekende ragout niet te vergeten, héér-lijk... 😬

Klinkt neerbuigend...

Onterecht!

Want ik betrapte me erop dat ik door dat kerstpakket – en bijvoorbeeld dat gekke kaasplankje - telkens even aan ‘mijn’ bedrijf dacht. Vooral aan m'n collega's eigenlijk. En ik voelde trots op ’t product dat we leverden.

Voor mij heeft het kerstpakket daarmee een soort van culturele betekenis gekregen. Van samen. Van trots. Van verhalen.

Dus… wij houden het er gewoon in.

Want wat de inhoud ook is... van goede verhalen kan niemand genoeg krijgen!

Ik wens jullie allemaal een mooi kerstpakket toe 🎁